Een groot bladeren platform

Als je met veel moeite in de juiste boom klimt kom je op het bladeren platvorm. Het is hier niet droog dus wanneer het regent ben je ook zeiknat maar je kan er wel rust hebben en de wilde dieren ontlopen. Het platvorm zelf houdt bijna niks dus je kan er net met zijn 3e op zitten. Je moet wel uitkijken want sommige delen ervan zijn niet zo sterk en kunnen na een bepaalde tijd je laten doorzakken en dan lig je dus echt dood op de grond.

Peeta zat voorzichtig op een platform gemaakt van takken en bladeren, wat hij net had gevonden. Hij keek over de bomen heen die lager waren. Hij vond het een beetje eng om zo hoog te zitten, ook nadat hij de gigantische gaten had gezien die erin zaten. Hij hoopte maar dat hij een sterke plek had uitgekozen en geen zwakke plek.

Hoe moeilijk het ook was, April klom in een boom tot ze bij een groot platvorm kwam. Dit had ze eigenlijk niet verwacht, maar hier was blij mee. Ook zag ze de jongen die in er al zat. Stiekem was ze blij dat er meer mensen hier waren, ze wilde er nieteens over nadenken dat ze alleen zou zijn in deze omgeving. Haar pyama overhemd had ze uitgedaan en om haar heupen gebonden, nu had ze alleen het witte hempje en opgestroopte pyjama broek aan.

Peeta hoorde geritsel, maar bleef rustig zitten. Hij zag een meisje omhoog komen. "Hoi." zei hij rustig. "Pas op waar je staat, het is op sommige plekken te zwak om je te houden." Hij keek naar de zon, die al een stuk was weggezakt van het hoogste punt. Waarschijnlijk was het drie uur ofzo. Waarom deed zijn horloge het niet?! Dan zou het een stuk makkelijker zijn geweest.

'Oke.' zei ze met een kleine glimlach, blij dat er iemand hier tenminste spraakzaam was. Voorzichtig liep ze op de bladeren waarvan ze wel verwachtte dat ze sterk waren tot ze bij de jongen was. 'Hoe heet je?' vroeg ze meteen toen ze naast de jongen ging zitten.

"Peeta." zei Peeta rustig. "En jij?" Hij keek even naar het meisje en ging toen liggen. Dan was er minder kans dat hij naar beneden donderde, als hij op een zwak punt lag. Hij voelde de warme zon en vroeg zich nog steeds af wat ze hier deden. "Heb jij enig idee wat we hier doen?" vroeg hij aan het meisje.

'Nee, en het liefst denk ik er ook niet over na want dan ben ik bang dat ik gestoord word.'. Dit was voor haar een marteling, vooral omdat ze hier geen sociaalcontact had. Normaal gesproken praatte ze met iedereen en nu.. niemand leek te willen praten. Het ging meestal niet verder als over het overleven praten, en wat ze hier deden.

Peeta knikte. Het was best mogelijk dat het meisje er gestoord van zou worden. Hij vroeg maar niet verder. "Wat is jouw naam?" vroeg hij aan haar. Die wilde hij wel graag weten. En dan werd ze misschien ook minder snel gek. Hij wilde dat hij weg kon, hij had er echt geen zin in om nog langer hier te blijven, maar hij had geen flauw idee waar ze naartoe moesten.

'April.' zei ze vrolijk. Haar haren had ze vastgebonden met het stiekje wat ze nog om haar pols had gehad toen ze wakker was geworden. Meestal waren die lange roze haren los maar de hitte was haar teveel geworden en de lange haren hadden daarbij niet geholpen.

Peeta glimlachde even naar April. Hij keek haar even aan en vroeg toen "Dus, waar kom jij vandaan?" Dat deed hij alleen maar om een gesprek op gang te krijgen, want hij hoefde nu toch niet naar school. Dat was aan de ene kant wel fijn, maar aan de andere kant was het best wel kut. Want hij wist niets van overleven zonder hulpmiddelen.

'New York. Het was daar geweldig. Nogzelfs de zwervers waren vriendelijk. Alleen de zakenmensen niet, maar dat is niet zo raar want die hebben nooit tijd voor andere mensen. Stomme lui.' nu begon ze te praten, eindelijk even een gesprek. Oke, het was niet echt een gesprek maar misschien zou dat straks wel komen. Hopelijk.

Peeta knikte en luisterde. "New York. Dat lijkt me best cool, maar in de buurt is er volgens mij niet een groot bos of grasland ofzo. Of ik moet het mis hebben." zei Peeta rustig. "Ik kom namelijk uit Toronto. Tenminste, ik woon er net buiten." Hij keek even naar April. "Daar kon je tenminste cool crossen in de bossen, of met een sneeuwscooter over de landerijen racen."